“Toen onze zoon
Flin bijna een jaar oud was, moest hij in ene zijn ‘in stukjes’ gesneden
boterhammetje niet meer. We waren
op zomervakantie op een boot en ik dacht even snel alle mannen aan boord een
boterham in de hand te drukken. Die gingen er natuurlijk in als koek, maar Flin
zat nog maar steeds met zijn bordje met stukjes brood voor zijn neus, een
beteuterd gezichtje en was absoluut niet van plan dáárvan
te eten. Er was niets mis mee, zelfde beleg, op dezelfde manier gesneden…. Best
lastig als je kind nog niet kan praten…Tot ik in ene door had waarom hij dát niet moest. Of hij als je blieft ook zo’n dubbelgevouwen
werkmannen boterham mocht, zo uit het handje….
Het mooiste is als je baby vanaf
hap één pure smaken leert ontdekken. Zo kan hij zelf bepalen welke groente hij
lekker vindt en welke soorten (nog even) niet. Helaas is geen enkel kind hetzelfde. De een wil een heel
waterig hapje en moet niets hebben van ‘stukjes’ in zijn eten, de ander eet
principieel niet van een lepel en wil liever sabbelen op een zachtgekookt bospeentje, dat hij
als hij circa acht maanden is overigens alléén eet als hij het zelf mag pakken….
Kortom het vergt heel wat inlevingsvermogen om te achterhalen waarom je kindje
voor dat fruithapje, wat hij eerst zo met smaak zat te eten, nu in ene zijn
neus ophaalt.
Twijfel niet aan je kookkunsten, daaraan
zal het vast niet liggen. Wat dan wel?
Verplaats je in je kind en bedenk hoe jij zelf die bruinige brij zou
vinden die enthousiast voor je mond gehouden wordt. Niks an! Er valt niets te kauwen, er valt niets te graaien,
er valt niets te gooien en er valt slecht te proeven. Bovendien het oog wil
ook wat. Zo’n gaargekookt broccoliroosjes (of ‘boom’ zoals het bij ons genoemd
werd) is toch veel interessanter om te eten dan een hapje groene puree? En nog mooier, die
‘stukjes’ eten zijn nog leerzaam ook! Het bevordert de spraakontwikkeling en is
goed voor de mond-hand coördinatie. Da’s mooi meegenomen dus.
Dus pel die banaan en snijd in plakjes. Scheelt jou ook nog
in tijd. Als je kindje het zelf tussen zijn vingers kan vastpakken en naar zijn
mondje kan brengen dan is hij zover ontwikkeld dat hij dat stukje zacht fruit
ook in vaste vorm kan ‘wegwerken’
en geloof mij, dat doet ‘ie als hij het helemaal zelluf mag doen, vast
en zeker met smaak!
Posts
