Deze week is het in de regio Amsterdam voor veel ouders met kids op de basisschool weer
kunst en vliegwerk om op tijd en met een redelijk gevulde maag startklaar te
staan bij het bezoekerscentrum van het Amsterdamse bos.
Ook wij doen dit jaar
weer mee en hebben nog een extra uitdaging aangezien onze jongste zoon de
‘5-km’ loopt maar onze oudste, inmiddels in groep 6, echt niet meer met ‘de-5’
meeloopt en dus voor ‘de 10’ gaat. We lopen dus alle twee mee…
Gelukkig kunnen wij zelf onze werktijden bepalen en sta ik
voor mijn werk toch al in de keuken dus draai ik net zo makkelijk een paar
tortillawraps met ‘verse’ hummus van de Turk op de hoek (inderdaad een kant en
klare;) en lekker veel knapperige groenten (sla, komkommer, zoete puntpaprika
en gemengde kiemen, dat dan weer wel) in elkaar, die we allemaal heerlijk naar
binnen werken tijdens het autoritje van muziekles naar bosbaan.
Op dat gebied dus eigenlijk niet eens zoveel stress. Wel een dilemma en nee, niet eens over al dat gesnoep tijdens het lopen….
Weten jullie het nog van vroeger? Dat halve citroentje met een ‘opa’ zakdoek
erom heen en dan de hele tocht eraan likken en sabbelen. Ooh die tanden….. Van
mij mochten ze er geen…. Ben ik nou zo flauw, zal het iemand een zorg zijn of
delen er meer met mij dit dilemma…? Aan het aantal citroentjes te zien niet
echt…
Nou goed, misschien de laatste avond dan, om het geheel
feestelijk en in stijl af te sluiten? Eén citroentje… maar dan wel een
biologische én van deze tijd: met 3 pepermuntjes erop!
Posts
